Een zorgvuldige reconstructie van de beroemde episode van "Tower of Fame" laat ernstige twijfels over de versie dantesca.Una verdwenen perkament, uit onleesbare tekens. De verstrooide beenderen van vijf lijken, bewaard in een kerk in Pisa. Oude manuscripten en moderne laboratorium tests, DNA-analyse en forensisch onderzoek.
Hier zijn de elementen van het mysterie.
De aanwijzingen verstrooid door een aantal slimme thriller schrijver te verduidelijken of misschien verwarren, nog meer een raadsel dan zevenhonderd jaar oud. Ja, want we hebben het over een onderzoek van een gewelddadige dood. In feite, een echte slachting, een vreselijke einde dat alle personages meervoudige moord heeft: de dood van Ugolino della Gherardesca, die zijn dagen eindigde in de Toren van Muda met twee kinderen en twee kleinkinderen. Belangrijke getuige is Dante Alighieri, geboren in Florence, een professionele dichter. In feite getuige van een dubbelzinnige, misschien bevooroordeeld, is niet altijd even betrouwbaar, maar in dit onderzoek en weegt zijn woorden tellen. Hij is in feite, dat op de drieëndertigste canto van Dante in zijn Divina Commedia opent met een gruwelijke scène op zijn fantastische ontmoeting met Ugolino knagen op het gebogen hoofd van aartsbisschop Ruggieri: "De mond opgeheven door woeste maaltijd / dat zondaar Forbo naar ‘haar, / die hij had om terug te gaan problemen ". Start de beroemde, onsterfelijke en geluid, zoals wanneer tijdens de uitvoering van een werk, Jim Dale zegt in zijn commentaar, "de cello introduceert het thema van een onvergetelijke romance." De drieling Dante wind beladen met verdriet en smart, het prachtige wreedheid. Het eten van zijn beul – de aartsbisschop Ruggieri van Pisa in de winter 1289, dat hij eindelijk de gevangenis waarin graaf Ugolino werd gevangengenomen met hun kinderen en Uguccione Gaddo verzegeld, Nino zei met zijn kleinkinderen en Anselm Brigade, hen te veroordelen tot de hongerdood – Ugolino vertelt de lijdensweg van het kijken naar de dood van zijn erfgenamen, tot ‘achteraf, in plaats van’ de pijn, hij kon ‘het vasten’. Zelfs de ene kant, dubbelzinnig, vol sinistere betekenis waarin sommige van jullie hebben toespelingen lezen kannibalisme: een passie nog een ander raadsel dat zelfs Jorge Luis Borges.
De hele tragedie van Ugolino van Pisa, de hele antipisana sloot de aflevering met schelden Dante’s tegen Pisa, "schande van de naties ‘, een nest van verraad en wreedheid, die de dichter wenst te blijven verdronken en overspoeld door de wateren van ‘Arno. In het kort, de indruk is dat alle zingen, de gehele constructie van het karakter van Ugolino, enkele subtiele weglatingen, dienen om Dante om zijn vloek tegen Pisa en Pisa te ontketenen. Tien jaar geleden, de Pisan gebracht naar de bar, graaf Ugolino, om te zien of het was eigenlijk het slachtoffer beschreven door Dante. "Het proces eindigde met vrijspraak in een halve zin in half," zegt Maria Luisa Ceccarelli Lemut, hoogleraar Middeleeuwse Geschiedenis aan de Universiteit van Pisa. "Graaf Ugolino was geen heilige. In zijn poëtische interpretatie zegt dat Dante leefde zeventig jaren, dat de kinderen waren twee volwassen mannen, niet uit te leggen dat zijn neef Nino Brigade, bijgenaamd de significante, een vijfentwintig was al verantwoordelijk voor een moord. En Anselm was twintig, een man gemaakt voor de tijden. De dood van Ugolino en zijn familie was afschuwelijk, maar de graaf van Donoratico heeft zijn gebreken als zijn verdiensten. " De historische reconstructie, gemaakt op de kroniekschrijvers van de documenten, geeft de figuur van een hooghartige en arrogante aristocraat, de leider van een clan. Hij was de oorlog in Pisa, misschien had hij gespeculeerd over het gebrek aan tarwe, het verstrekken van de stad uit zijn schuren Maremma. Hij wordt ervan beschuldigd te hebben vergemakkelijkt de nederlaag van Pisa in de handen van de Genuezen in 1284, vervolgens te beheren om verkozen burgemeester van de stad, de republiek vete. Dus, terecht of onterecht, is dat wrok tegen hem opgelost in triplo veroordeeld tot sterven van de honger in de Toren van Muda, sindsdien omgedoopt tot de toren van honger. De zoon van zijn tijd, de bittere en gewelddadige politieke strijd, van bedrog en verraad, wrok Welfen en Ghibellijnen, Ugolino della Gherardesca niet is een arme slachtoffer, aan de andere kant, Dante gooit hem in de hel met zijn beul, in de wetenschap Wat is haar verleden, donkere schaduwen.
Veel twijfels, vele verdachten. Tot het punt dat je je afvraagt inderdaad als de graaf Ugolino en zijn familie hebben de weg beschreven door Dante verdwenen. Als er meerdere moord was, dan is het recht te onderzoeken. En in de winter van 2001 een team van onderzoekers van de Universiteit van Pisa, gecoördineerd door Francesco Mallegni, professor in de archeologische wetenschap, begon hij te zoeken naar lijken, of op zijn minst wat er overbleef.
De historische en wetenschappelijk onderzoek, gesponsord door de stad en de provincie van Pisa, heeft ons toegestaan om de resten te identificeren. In een kapel in de kerk van San Francesco in Pisa. Maar die botten en schedels die zijn echt die van Ugolino, Gaddo, Uguccione, de Brigade en Anselm? In een metalen vervaagde perkament, gedateerd 1928. Bijna onleesbaar. Maar een journalist in staat zal zijn een kopie van de tekst gepubliceerd op een regelmatige fascistische recht vinden in 1928, toen deze overblijfselen werden genomen en daarna op hun plaats. En de tekst komt, in de punten te ontcijferen. Geeft het verslag van een vorige vertaling, die teruggaat tot 1899, en certificeert de authenticiteit van de overblijfselen: ‘De botten hier afgesloten met zekerheid behoren tot de lichamen van de graaf Ugolino de’ zijn kinderen en kleinkinderen stierf in de Toren van honger …". Gedurende twee jaar hebben experts en wetenschappers bestudeerd en gemeten elk detail van die botten, om zeker te zijn. Zij bepaalden dat de oudste was meer dan zeventig jaar, een imposante lichaamsbouw, de hoogte boven het gemiddelde. Beschikt ook over het retourneren van de overblijfselen van twee andere personen – waarschijnlijk de kinderen van Ugolino – tussen 45 en 50 jaar, ook twee soorten reuzen. De derde en vierde lichaam behoren tot twee jongere mannen. Dit zou genoeg zijn om de bevestiging te geven. Maar wetenschappers gaan vooruit. Het onderzoek van DNA, die ook betrokken een technicus van de afdeling wetenschappelijk onderzoek van de politie, is het mogelijk om vast te stellen relaties en affiniteiten. Een bevestiging. Maar wat deze nog te vertellen? Fulvio Bartoli, die heeft gestudeerd de tanden, die in feite ondersteunt in hun latere jaren van deze vijf mannen waren onderworpen aan een zeer slechte voeding, door gedetineerden. In het kort, op water en brood, in het kort. En de veronderstelling dat Ugolino in staat was om het vlees van kinderen (weet je nog? "In plaats van ‘de pijn, hij kon’ het vasten ‘) te eten, de analyse lijkt uit te sluiten is. De voorwaarden van Ugolino zodanig is aan te geven dat hij voor het eerst stierf, en zijn tanden waren zo slecht te worden verlaagd is onwaarschijnlijk dat hij een kannibaal te worden. En dan nog een vraag: enkele tekenen van steekwonden, bot, kunnen ze zelfs denken dat iemand heeft gewoed over de lichamen. Misschien na de dood. Of niet. Verzet zich tegen de idee dat een Executioner goed doel heeft de coup de grace van de vijf gevangenen nu gereduceerd tot het uiterste gegeven.
Maar het is duidelijk dat aan het eind van de studie – gepubliceerd in 2003 door Edizioni Plus-universiteit van Pisa met de titel van graaf Ugolino della Gherardesca tussen antropologie en geschiedenis, onder redactie van Francesco Mallegni en Maria Luisa Ceccarelli Lemut – terug naar het licht van de ware verweerder, de nummer een verdachte: Dante Alighieri. Het was zijn valse getuigenis? Niet helemaal, niet helemaal. Natuurlijk, dat vers dat verwijst naar zijn vader, die voedt de kinderen is
subtiel verraderlijk. En misschien de Argentijnse schrijver Borges is goed dat, na de verschillende argumenten onderzocht, concludeert hij: ‘Dante wilde dat we denken dat Ugolino (Ugolino van zijn Inferno, niet zo oud) hebben het vlees van zijn kinderen opgegeten? Zou durven dit antwoord: Dante wilde niet dat we dachten, maar haar vermoedens. De onzekerheid is onderdeel van zijn plan. "
Gaetano Savatteri, journalist en schrijver
